سلامت کارکنان در محیط کار(قسمت اول)
نیروی کار، بازوی کارآمد و مولد هر کشور بوده و نظام مدیریتی از توانمندی های ذهنی، جسمی و روانی آنها برای برآوردن نیازهای توسعه و پیشرفت جامعه بهره می برد، به همین منظور حفظ سلامت شاغلین اهمیت ویژهای داشته و یکی از شاخص های مهم توسعه یافتگی محسوب می شود.
تامین محیط کار سالم در بخشهای اداری، سبب کاهش هزینه بیماری های ناشی از شرایط کار و عوامل زیان آور محیط کار، فراهم آوردن محیط کار ایمن و شاداب و نهایتا سلامت کارکنان، که شامل برخورداری فرد از آسایش کامل جسمی، روانی، معنوی و اجتماعی است بنابراین در سلامت کارکنان دولت نیز باید سعی شود، تمامی این ابعاد بررسی شوند.
نتایج مطالعات انجام شده بیانگر تاثیر مثبت سرمایهگذاری در امر سلامت شاغلین بر افزایش بهرهوری سازمانی و رشد اقتصادی است و این مساله، اولویت این موضوع را دو چندان میکند.
در حالی که در کشور برای کارگران در کارخانهها و مراکز صنعتی ارزیابی دورهای سلامت انجام میشود، ولی تاکنون در خصوص کارکنان دولت هنوز اقدامی در سطح ملی صورت نگرفته است.
کارکنان دولت علاوه بر مشکلات سلامت جسمی، روانی و اجتماعی مختص گروه سنی خود همچون سایر مشاغل بنا به اقتضای شغلی، در معرض عوامل مختلف زیان آور محیط کار (عوامل ارگونومیک، بیولوژیک، استرس های شغلی و..) قرار دارند. بی شک مراقبت از سلامت این قشر زحمتکش نقش مهمی در بهینه سازی ارایه خدمات به آحاد جامعه، تکریم ارباب رجوع و افزایش کمی و کیفی برونداد سازمانی دارد.
منبع: گروه مهندسی بهداشت حرفهای معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی لرستان