دانستنی های بهداشت مواد غذایی: قسمت اول (شکر سفید یا شکر قهوه‌ای؟)
بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند به جای شکر سفید از شکر قهوه‌ای استفاده کنند، زیرا این شکر طبیعی‌تر است.
عدم حذف ملاس در تولید شکر قهوه‌ای باعث می‌شود که محصول نهایی حاوی پلی فنولها، آنتی‌اکسیدانها و مواد معدنی (مثل کلسیم، آهن، پتاسیم، سدیم، منیزیم، منگنز، روی، مس و فسفر) بیشتری نسبت به شکر سفید باشد؛ ولی در واقع، چون این نوع شکر تصفیه نشده‌است، در ترکیب خود دارای تنوع وسیعی از عناصر غیر ضروری و نیز فلزات سنگینی نظیر سرب و کادمیوم است که برای انسان مضر هستند. علیرغم اینکه شکر قهوه‌ای یک محصول طبیعی و سالم به نظر می‌رسد، ولی وجود عناصر شیمیایی مختلف و ناخالصی‌ها، شکر قهوه‌ای را به طور بالقوه ناسالم می‌کنند. عدم استانداردسازی و کنترل کیفی شکر قهوه‌ای خطر آلودگی آن را افزایش می‌دهد؛ بنابراین مصرف طولانی مدت آن توصیه نمی‌شود.
دکتر الهه عسکری عضو هیات علمی دانشگاه و متخصص بهداشت موادغذایی
